verslag 3

Roemenie verslag 3

Zo 18-6 45560

Het regent al sinds gisterenavond maar we vertrekken toch met 21 man/vrouw (helft van de groep) om 9.30 naar de Citadel van Rasnov, eerst met de bus en vervolgens met een “treintje” getrokken door een tractor. De citadel is gebouwd in 1215 door ridders van de duitse orde en ligt op een heuvel die 150m. boven de stad uit steekt. Rasnov is slechts 1x veroverd in 1612 door Gabriel Bathory. Een deel ervan is gerestaureerd,o.a. de waterput van 146m. diep, van beneden af lijkt het veel groter. Helaas door de regen was het uitzicht niet optimaal. Hierna zakken we met de bus 16 km. af naar het dorp Bran met zijn kasteel Dracula. Het heeft hoge loodrechte muren en spitse verdedegingstorens. De spaarzame ramen kijken uit op het dorp dat ergens diep beneden ligt. In 1377 komt het kasteel voor het eerst voor in de archieven. Prins Vlad III van Muntenie (Dracula) heeft het kasteel in 1495 kort belegerd. Maar er is weinig bewijs dat hij er lang heeft gewoond. Vrijwel alle machthebbers die deze regio in handden wilden krijgen, hebben op enig moment met het kasteel te maken gehad. Vanaf eind 15e eeuw tot 1920 was het kasteel vrijwel onafgebroken bezit van de Saksen van Brasnov. In 1920 droeg het dorp het kasteel over aan de Roemeense koninklijke familie. Daarbij deed het achtereenvolgens dienst als zomerpaleis, veldhospitaal en een museum beheerd door de communisten. Het hele dorp is in de ban van “Dracula” Om 13.00 pikt de bus ons weer op en om 13.30 weer bij de camper waar nog een wasje op me wacht. We kunnen het was rek in een in aanbouw zijnde serre zetten waar het lekker door waait, maar of het ook droogt? Vanavond zetten we het dan in de camper en even laag de verwarming aan het is 14 graden. We eten vanavond lekker gebakken aardappelen met sla en een karbonade want je krijgt hier erg weinig groenten bij je eten. We hebben aan de overkant van de camping al 2 dagen muziek, een feest ter ere van een kindje dat 2 jaar is geworden. Een van de reisgenoten ging eens kijken wat daar aan de hand was, hij werd gelijk binnen gehaald en voorzien van drank en eten en kwam ijna niet meer weg.

Ma 19-6 45560

Vanmorgen is het gelukkig opgeklaard. Om 9.00 vertrek, de Lidl zit om de hoek dus gelijk even nog wat boodschappen doen. Bij Rasnov slaan wij af van de geplande route en nemen de touristische route naar Brasnov. Ja de motorrijder komt dan toch weer boven. In Polana is een kuuroord er is een woud van parkeerplaatsen zoveel animo is hier voor. Als we het bos uitkomen staan we boven Brasnov op de berg vanwaar we een goed zicht hebben op de stad en de vallei er omheen. De koffie gepakt en we zijn er in de zon op een bankje is even voor gaan zitten. Wat een verademing naar 1,5 dag regen. We rijden door naar Harman, net voor we arriveren duiken vanuit een weiland een grote kudde schapen op en sluiten ons helemaal in, leuk gezicht hoor. In Harman bezoeken we de citadel, er binnen staat een 12de eeuws gotische kerk, de 12m. hoge vestingmuren zijn in de 14de en 15de eeuw aangelegd tegen invallen van de Oosterijkers, Munteniers, Moldaven, Szeklers, Tartaren en Turken. De 4 kleine torens onder aan de torenspits wijzen erop dat de inwoners van Harman het recht hadden om de doodstraf uit te spreken. Er vertrekken net 2 bussen met Israeliers dus wij kunnen alles in alle rust bekijken. ( Deze citadel stond niet in ons reisboek maar wel in ons boek) Wel de 6 km. verder in Prejmer gelegen boeren burcht die onder de Unesco werelderfgoed lijst valt. De muren zien er nog imposanter uit. Zij werden in de 15de tot de 18de eeuw in 3 faces opgetrokken. De binnenste muren werden voorzien van slaapvertrekken, eetzalen en zuilengangen zodat de hele bevolking hier haar toevlucht kon nemen tijdens een belegering. De eenvoudig gotische kerk, geinspireerd op kerken uit het Rijnland moet tijdens de belegeringen een oase van rust zijn geweest. Hierna de lunch gebruikt en onze weg voortgezet over wegnummer 10 die gaat over de Intorsura Buzaului pas (838m.) via de weg naar beneden rijden we langs het L Siriu stuwmeer. Alle dorpen liggen aan deze weg aaneen geschakeld zodat je niet harder dan 50km. kunt rijden. Bij Satuc gaan we over de rivier de Busau het binnenland in met kruissnelheden van 20km. per uur. Het lijkt wel een golvend wasbord met al die wegverzakkingen. Om 16.45 arriveren we in Mudd land op camping Popasul La Hangar, dit is vulkanengebied Vulcani Paciele Mici.

Di 20-6 45759

Vanmorgen eerst het beddengoed afgehaald. Het mag maar op 40 gr. anders duurt het te lang. Wat wil je voor 10 lei =€ 2.50 incl. waspoeder en aangezien wij om 10.00 met de groep naar de modder vulkanen vertrekken, heeft de eigenaar aangeboden om de was op te hangen, wat een service he. We lopen ong. 10 min. naar boven de berg op, wat je dan ziet is heel apart net een maanlandschap waar je overheen loopt. We hadden de nordic- walk stokken meegenomen. Op een gegeven moment allemaal mensen om Ruud heen is hij in de bubbelende kraters met zijn stokken aan het poeren en allemaal geulen graven zodat de modder er van alle kanten uit kan stromen. Ik wist niet dat hij daar de stokken voor nodig had. Vanmiddag om 1300 uur vieren we de verjaardagen van 2 reisgenoten met een aangeklede lunch. De camping baas deed nog een duit in het zakje door er champagne bij te serveren. Het was lekker en gezellig. We gaan nog een stuk fietsen maar links- of rechtsom je komt allebij in de graffel terecht, met geulen als autobanden zo diep en dan worden we ook nog overvallen door een fixe bui. Gelukkig konden we even schuilen dus na 1 uur en 11,9 gr. met 24% van mijn accu verbruik waren we weer terug. Om 1900 diner, we krijgen zure soep waar we cream fraice in moeten doen (wij zouden zeggen de soep is overstuur) maar mooi als je het op deze manier verkopen kan. Gevolgd door lekkere worstjes met slappe patat (schijnt normaal te zijn) met koolsalade. Als toetje kregen we 2 olliebollen met jam en zure room erop.
Om 22.00 uur verzorgt de campingbaas nog een kampvuur en vuurwerk, ja hij wil heel graag dat je terug komt en een positief verhaal door geeft.

Wo 21-6 45759

Het is vanmorgen al behoorlijk warm. We doen rustig aan en vertrekken pas om 10.00 uur. Allemaal een stukje kaas ( het lijkt op feta) mee van de camping eigenaar. We rijden eerst naar Buzau vandaar nemen we weer een altenatieve route , de 22 naar Braila, het zijn hier allemaal kleine meertjes en voor de rest wett-land. De geiten en schapen zijn ingeruild voor koeien en paarden. Veel vogels boven en in het water, o.a. de witte reiger, roerdomp en uiteraard eenden en meerkoetjes. Via de aanwijzingen voor de aanrijroute naar de camping kregen we een rondje van de zaak, waar we links af moesten slaan stonden over de hele weg betonnen blokken en dat werd anders zo een rotzooitje dat we maar rond gereden zijn. Als we het terrein op rijden staat er een dikke bak geparkeerd op de plek waar wij door moesten de eigenaar lag te slapen, lekker dan. Met gevolg dat we met een schrapende uitlaat een gat in moesten duiken. Eerst alles blinderen en het zonnescherm uit het is 32 gr. 15.00 thee tijd gevolgd door een happy our. Daarna gaat Ruud douchen en als hij terug komt en ik wil gaan zegt hij, het is wel wat complex met knopjes indrukken en dan maar hopen dat je warm water krijgt. Je raad het al ik kan drukken wat ik wil maar het water blijft koud, gemeld bij de balie en de andere hopelijk meer succes. Om 18.00 uur begint het te stormen en de temperatuur zakt van 35 naar 25 gr. aansluitend begint het ook nog te regenen, maar we zitten hier gezellig en we hebben het oke.

Do 22-6 45916

Om 8.50 vertrokken, de camper bij de Lidl geparkeerd en op de fiets naar het centrum gereden van Braila net aan de andere kant van Muntenie. In het verleden is de stad vaak bezet geweest maar nu een dynamische stad met in het centrum nog fraaie 19de eeuwse gebouwen. Onderweg passeren we o.a. de Nikolaas kerk, er loopt een man oud kaarsvet te krabben en vraagt ons toerist, wij zeggen ja er wordt een hek geopend waarachter wij de fietsen moeten zetten de kerk is uit de 18de eeuw en prachtig beschilderd, no foto roept een dame vanuit een donker hoekje, maar ja het “kwaad” was al geschied. Door naar het centrale plein waar een inmens groot uurwerk staat en ook de de 17de eeuwse Arhangeli kerk zonder toren dit herinnert aan de eeuwen dat er enkele moskeeen in de stad stonden. Nog wat rond gelopen maar dan weer snel naar de camper terug want we hebben een vol programma. Om 11.00 zijn we bij de pont die ons over de donau moet zetten (40 lei) volgens mij heet alles wat maar een beetje kan varen hier pont. De vrachtwagens gaan op 2 aan elkaar gelaste boten en wij gaan met de personen auto’s over. We moeten een heeel smal bruggetje over (spiegels ingeklapt) dat ook nog eens overhangt naar rechts. Met samengeknepen billen en zweet in de handen manauvreren we er overheen, de pont is stamp vol. Gelukkig bij het afrijden geeft een van de jongens aanwijzingen dan nog een steile helling en we rijden het Biosferer Delta Dunari in, dit is een natuurreservaat met een oppervlakte van 450.000 ha. De delta wordt gevormd door de 3 armen van de Donau: Sulina, Chilia en Sfintu Georghe. Het gebied is uniek vanwege een netwerk van stroompjes, meren en moerassen dat zich tussen deze 3 armen bevindt. Het is hier ook een graanschuur op het land en volop paard en (hele oude) wagen en antieke tractoren. In Isaccea slaan we af naar de port een haven voor schepen, aan de donau in het midden hiervan loopt de grens met de Oekraiene. Net hiervoor slaan we af naar een vogelreservaat mooi plekje voor de lunch, als we zitten te eten staat er ineens een veulen voor de gaas deur. We hebben fruit op en ik breng de schillen naar buiten, op het dijkje staat zijn moeder aan een touw en als de veulen nadert knuffelt ze hem meteen. Wij willen vertrekken maar de moeder met het veulen geeft geen meter breed toe, met een beetje beleid kunnen we erlangs. Voorbij Somova zetten we de camper in de schaduw en lopen nog even naar het water. Daar komt toch zomaar een ijsvogel op een tak zitten, duikt het water in komt weer terug en zit echt te poseren, dat zijn echt kadootjes. Voor we verder gaan kopen we van een oud vrouwtje aan de weg wat kersen, ze heeft onder in haar mond alleen nog 2 hoektanden. Nog even tanken in Tulcea en dan al hobbelend over de kasseien de stad weer uit. We waren weer bijna de laatste die arriveerden bij de groep, we staan bij een pension in Murighiol, er is ook een zwembad waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt, ik moet foto’s maken, jammer he. Als ik ’s avonds mijn verslag zit te tikken hoor ik steeds miauw, niks te ziet voor het hor of buiten maar het blijft en ineens zie ik een kat bij ons slaapkamer gedeelte, onder het gaas denkt ik naar binnen geglipt, vanavond goed alles nakijken voor we alles sluiten en gaan slapen.
Vr 23-6 46059

6.00 klop- klop, onze wekker, om 7.00 lopen we naar de bootjes waarmee we een tocht van 3 tot 4 uur gaan maken door de donau delta. Het is al 20 gr. insmeren met deet en zonnebrand. We gaan met 6 man/vrouw in een bootje, zwemvesten aan. We hebben koffie mee maar doseren, want er is geen plas pauze. Wat een water oppervlakte daar zijn de vinkeveense plassen maar een klein badje bij. We gaan via canaful litcov naar lac isac, we komen niet echt bijzondere vogels tegen, al zijn de pelikanen op lac gorgova nauw niet allerdaags. Je moet hier wel de weg weten tussen het riet de waterdotters en de lelie’s door belanden we tussen een koor van kikkers in het dril zitten ze je aan te kijken zo van wat moet dat. We varen ook nog langs het 2e huis van Ceausescu waar nu een ecologisch centrum gevestigd is. Op een gegeven moment land een hele grote libelle op de schouder van Peter, Trudy haalt met een rietstengel hem er vanaf maar hij vliegt weer terug, meer dan een uur tot het einde van de tocht, met tegen wind dat deerde hem niet heeft hij zo gezeten. Toch hebben we hem maar bij de boot achtergelaten. Om 11.00 zijn we terug, boel opbreken en vertrekken we hebben nog een vol programma. Zig zag door de delta naar Babudag , hier de hoofdweg op voor 26 km. dan slaan we af, we hebben het wel weer gezien. Helaas niet een al te beste weg, eerst een plekje onder de bomen voor de lunch het is inmiddels 33 gr. Ruud moet water bij de wijn doen. We zijn geen bakker tegen gekomen zodat hij van mijn “oude” brood gebruik moet maken. Maar een uitsmijter erop doet wonderen. We passeren Histria ook bekend als het roemeense pompei ooit de belangrijkste havenstad aan de westkust van de zwarte zee. Helaas is het 72 ha. Grote gebied overwoekerd. Plannen om het om het gebied op te knappen wachten op uitvoering. (zal wel weer een donatie van de europeese gemeenschap voor moeten komen wat je hier zeer regelmatig onderweg tegenkomt). Bij Navadari komen we in het industrie gedeelte van de olie ravinaderijen terecht, op de hoofdwegen, heel apart kom je straatvegers met hun “heksen” bezems tegen midden tussen het verkeer, een veegt en de ander veegt het op. We gaan over de brug van het donau kanaal dat in verbinding staat met de zwarte zee. Nog een paar km. en dan zijn we op camping S in Mamaia aangekomen. Helaas wel aan een drukke weg maar dat heb je als je aan het strand staat. In de namiddag gaan we het strand verkennen Ruud neemt een duik en zegt dat het zeewater veel minder zout is dan bij ons. Samen maken we dan nog een wandeling langs de vloedlijn. In de camper staat alles tegenelkaar open maar de temperatuur wil niet erg zakken dat wordt dus een warme nacht.